Επωνυμοποίηση και δραστική ουσία

Άρθρο κ. Κωνσταντίνου Μ. Φρουζή, Προέδρου ΣΦΕΕ Το Βήμα της Κυριακής

Άρθρο Προέδρου ΣΦΕΕ, κ. Κωνσταντίνου Φρουζή στην εφημερίδα «Το Βήμα»

Εδώ και αρκετά χρόνια οι Αρχές σε όλες τις κοινωνίες του κόσμου με πρωταγωνίστριες τις ανεπτυγμένες χώρες, επιχειρούν μια σημαντική προσπάθεια ώστε στα πλαίσια του ελεύθερου επιχειρείν να μη γίνεται κατάχρηση της ελευθερίας αυτής και ειδικά στα αγαθά που αφορούν την ανθρώπινη ζωή. Βασικό όπλο του αγώνα αυτού προκειμένου να ακολουθούνται συγκεκριμένες προδιαγραφές, είναι η επωνυμοποίηση του εκάστοτε διανεμόμενου αγαθού, το γνωστό και με τον αγγλικό όρο branding.

Αν μάλιστα μπορεί να ξεχωρίσει ένας κλάδος όπου δεν θα πρέπει να επιτρέπεται ούτε ένα αγαθό του να ξεφεύγει από τη διαδικασία της επωνυμοποίησης, αυτός  είναι ο κλάδος του φαρμάκου.

Η επωνυμοποιήση δεν είναι απλά το “βάπτισμα” ενός προϊόντος. Δεν είναι μια ετικέτα. Είναι ένα σύντομο ιστορικό που περιγράφει απόλυτα το τι είναι ένα φάρμακο. Όλοι γνωρίζουμε πως ένα φάρμακο έχει στη βάση του μια δραστική. Όμως το ορθό είναι να τονίζουμε πως ένα φάρμακο είναι ΚΥΡΙΩΣ μια δραστική, αλλά βεβαίως όχι μόνο αυτή.  Εμπεριέχει μια ολόκληρη διαδικασία ελέγχου, έρευνας και κυρίως μιας προέλευσης παραγωγής απόλυτα συγκεκριμένης που ταυτοποιούνται στην επωνυμία του. Έχουν δοθεί αγώνες για την ταυτοποίηση και υπάρχει ένα ολόκληρο νομικό πλαίσιο για την αναγκαιότητά της με στόχο την προστασία του καταναλωτή-ασθενή.

Αυτό που απαραίτητα πρέπει να διαφυλάξουμε είναι να μην εκφυλιστεί η θεραπευτική διαδικασία μέσα από την μόνη και οριζόντια συνταγογράφηση της δραστικής ουσίας. Η οριζόντια συνταγογράφηση με δραστική και άρα η επιλογή φαρμακευτικού σκευάσματος από τον φαρμακοποιό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ισχύουσα ιατρική νομοθεσία και την κοινή λογική. Η ευθύνη για την απόφαση σχετικά με το ενδεδειγμένο για τον ασθενή φάρμακο είναι αποκλειστική ευθύνη του θεράποντος ιατρού και η επιλογή πρέπει να γίνεται ανάλογα με τις εξειδικευμένες ανάγκες του ασθενούς και την ενδεδειγμένη θεραπευτική πρακτική.

Επίσης, η απορρύθμιση των ασθενών ειδικά σε περιπτώσεις χρονίων παθήσεων είναι σχεδόν βεβαία, και τελικά οδηγεί και σε αύξηση του κόστους θεραπείας και άρα σε επιπλέον έξοδα για τα Ταμεία. Η επιλογή με δραστική ουσία δημιουργεί πρόβλημα στον ασθενή, ο δε θεράπων ιατρός δε φέρει καμία ευθύνη, αφού η επιλογή του φαρμάκου δεν θα είναι δική του.

Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ελάχιστες είναι οι χώρες της ΕΕ σήμερα που εφαρμόζουν σύστημα συνταγογράφησης μόνο με δραστική, ενώ κάποιες λίγες Ευρωπαϊκές χώρες που είχαν υιοθετήσει το συγκεκριμένο μέτρο στο σύστημα υγείας τους και είχαν χρόνια εμπειρίας από αυτό, αποφάσισαν να το αποσύρουν δεδομένης της αναποτελεσματικότητας του.

Με τη χρήση θεραπευτικών πρωτοκόλλων τα οποία αποτελούν τη βασική αρχή και μια αντικειμενική επιστημονική «συμφωνία» ανάμεσα στο γιατρό, τον ασθενή και τον ασφαλιστικό φορέα, τίθενται οι βασικές αρχές συνταγογράφησης. Και μέσω τη διαδικασίας αυτής πρέπει να διευρυνθεί και το πεδίο των φαρμάκων που θα δίνονται για συγκεκριμένες περιπτώσεις.

Αξίζει ακόμη να αναφέρω ότι τα μέτρα που έχουν ήδη ληφθεί  και εφαρμόζονται είναι αποτελεσματικά για τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης  και αυτό χωρίς να διακινδυνεύει η ασφάλεια των ασθενών.

Αφήνω τελευταία την επιχειρηματική διάσταση τους ζητήματος. Η επιλογή φαρμάκου με βάση αποκλειστικά τη δραστική θα θέσει σε σημαντικό κίνδυνο την επιβίωση των επιτυχημένων εξωστρεφών ελληνικών φαρμακοβιομηχανιών που παράγουν διεθνώς αναγνωρισμένα επώνυμα γενόσημα. Οι ελληνικές εταιρείες δεν θα μπορέσουν να αντέξουν τον άνισο ανταγωνισμό από τις αθρόες εισαγωγές ανώνυμων σκευασμάτων από τον Τρίτο κόσμο. Και κάτι ακόμη. Η εμμονή της Τρόικας στη δραστική μας υποψιάζει για το ενδεχόμενο μιας επιχείρησης ανακατανομής της υπάρχουσας πίτας στην αγορά των γενόσημων, με το πλεονέκτημα να το έχουν κάποιες λίγες ξένες επιχειρήσεις που κυριολεκτικά μπορούν να αλώσουν την αγορά εις βάρος της οικονομίας μας και των Ελλήνων ασθενών. Αυτό θα είναι και το βασικό αποτέλεσμα όταν από μια απόλυτα ρυθμισμένη και ελεγχόμενη αγορά περάσουμε αιφνίδια σε μια ανεξέλεγκτα απελευθερωμένη με άκρατο και αθέμιτο ανταγωνισμό.

Απαιτούνται μέτρα διασφάλισης των ελλήνων ασθενών καθώς και των ελληνικών επιχειρήσεων.